دومین دوره: تولد نام آیوکاپ و ورود به عرصه بین‌المللی

دومین دوره مسابقات برنامه نویسی آیوکاپ در همان سال 1402 برگزار شد، اما این بار با شکوهی بیشتر و با حضور بیش از 700 شرکت‌کننده. استقبال بی‌نظیر دانشجویان از این رقابت‌ها، تیم آیولرن را بر آن داشت تا نامی ویژه برای این مسابقات انتخاب کند و بدین ترتیب، نام آیوکاپ متولد شد. این نام، که ترکیبی از «آیو» (نام آکادمی) و «کاپ» (جام قهرمانی) است، به سرعت به نمادی از رقابت‌های خلاقانه و چالش‌برانگیز تبدیل شد.

یکی از مهم‌ترین اتفاقات این دوره، تشکیل تیم آیوکاپ توسط استاد مجید تجن جاری، بنیان‌گذار آیولرن بود. این تیم متشکل از برنامه‌نویسان حرفه‌ای و متخصصان هوش مصنوعی، نقش محوری در مدیریت و توسعه مسابقات ایفا کرد. همچنین، مدیریت این رقابت‌ها به مهدی مالدارقصری سپرده شد که توانست با تلاش‌های خود، استانداردهای جدیدی را در برگزاری این رویداد تعریف کند.

دستاورد بزرگ این دوره، اعزام برترین‌های مسابقات به رقابت‌های بین‌المللی استانبول بود. شش تیم برتر این رقابت‌ها نماینده ایران در این مسابقات شدند و توانستند شش مدال رنگارنگ را برای کشور به ارمغان بیاورند. این موفقیت، نقطه عطفی در تاریخ مسابقات برنامه نویسی آیوکاپ بود و باعث شد این رقابت‌ها به عنوان پلی برای ورود دانشجویان به عرصه بین‌المللی شناخته شود.

در ادامه‌ی موفقیت‌های خیره‌کننده، برترین‌های آیوکاپ به مسابقات اختراعات سوئیس، جشنواره اختراعات آمریکا و همچنین مسابقات مخترعین فرانسه اعزام شدند. این حضورها نه تنها نمایانگر سطح بالای توانمندی دانشجویان آیوکاپ بود، بلکه نتایج فوق‌العاده‌ای نیز برای تیم‌های اعزامی به همراه داشت.

کسب بهترین نتایج در این رویدادها، به نوعی نشان‌دهنده تأثیرگذاری آیوکاپ در ارتقای مهارت‌ها و توانمندی‌های دانشجویان ایرانی در سطح بین‌المللی است. این موفقیت‌ها همچنین بستر مناسبی برای معرفی استعدادهای درخشان ایرانی به جهان فراهم کرد و جایگاه علمی و نوآورانه کشور را ارتقا بخشید.

سومین دوره: همکاری با سازمان‌ها و دانشگاه‌های معتبر

سال 1403، سومین دوره مسابقات برنامه نویسی آیوکاپ برگزار شد و این دوره از هر نظر متفاوت از دوره‌های قبلی بود. تیم آیوکاپ با حمایت‌های استاد مجید تجن جاری و همکاری با دانشگاه‌های معتبر مانند دانشگاه صنعتی امیرکبیر و جهاد دانشگاهی، توانست این رقابت‌ها را به سطحی جدید برساند. همچنین، همکاری با نهادهای بین‌المللی مانند انجمن مخترعین ترکیه و سازمان فناوری‌های پیشرفته استانبول، اعتبار جهانی این مسابقات را افزایش داد.

در این دوره، بیش از 2000 نفر با ارائه طرح‌های نوآورانه در مسابقات شرکت کردند. سطح رقابت‌ها به گونه‌ای طراحی شده بود که شرکت‌کنندگان مجبور بودند برای حل چالش‌ها، خلاقیت و دانش عمیق خود را به کار گیرند. این موضوع باعث شد این دوره به محکی جدی برای استعدادهای برتر کشور تبدیل شود و تأثیری مثبت در مسیر حرفه‌ای آنان داشته باشد.

نکته جالب توجه در این دوره، افزایش تنوع در چالش‌ها و موضوعات مسابقات بود. از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین گرفته تا پروژه‌های مرتبط با اینترنت اشیا و فناوری‌های نوظهور، همه و همه باعث شد این رقابت‌ها جذابیت بیشتری برای شرکت‌کنندگان داشته باشد. این دوره، الگویی برای طراحی مسابقات آینده شد و نشان داد که چگونه می‌توان با ترکیب آموزش و رقابت، بستری برای رشد و پیشرفت فراهم کرد.